Kryształy minerału kwarcu zabarwione na szary, ciemnoszary, beżowy lub brunatny kolor nazywane są kwarcem dymnym. Nieprzezroczyste, ciemnoszare oraz niemal czarne kryształy noszą również nazwę morionu. Takie właśnie okazy pochodzące z naszej kolekcji, narastające na skaleniach, widoczne są na zdjęciu.
Czysty kwarc jest bezbarwny, lecz w przyrodzie spotykane są jego kryształy zabarwione na bardzo wiele odcieni. Zazwyczaj zakładamy, że kolor minerału zależy od domieszek zawartych w jego sieci krystalicznej. Nie zawsze jednak tak jest. Szare i brunatne barwy kwarcu dymnego mogą pochodzić od związków chemicznych (na przykład glinu), ale często stanowią skutek zmian w sieci krystalicznej spowodowanych napromieniowaniem. Podgrzewanie takich okazów może spowodować ich odbarwienie. Przywrócenie pierwotnej barwy wymaga umieszczenia kryształu w pobliżu źródła promieniowania radioaktywnego.
Kwarc dymny oraz morion są dość często znajdowane na Dolnym Śląsku. Obie odmiany kwarcu tworzą duże kryształy (okaz ze zdjęcia ma blisko 30 cm szerokości), nie mogą się jednak równać z ważącymi ponad tonę pojedynczymi kryształami z Brazylii. Polski kwarce dymne tworzyły się w podziemnych zbiornikach zastygającego stopu skalnego – czyli magmy – lub w ich pobliżu, a znajdujące się w stopie radioaktywne izotopy dostarczyły promieniowania nadającego charakterystyczne zabarwienie tych pięknych okazów.