Kryształy minerału kwarcu mogą być zabarwione na niemal dowolny kolor. Brązowe, ciemnobrunatne, szare i ciemnoszare okazy noszą nazwę kwarcu dymnego, a niemal czarna odmiana jest określana mianem morionu. Piękne kryształy tych dwóch kamieni kolekcjonerskich występują powszechnie na Dolnym Śląsku. Stamtąd pochodzi też morion ze zdjęcia, znajdujący się w kolekcji Muzeum Ziemi UAM. Okaz ma 36 cm średnicy i waży niemal 10 kg!
Choć spory, nasz morion ustępuje kryształom pochodzącym spoza Polski. Okazy z Brazylii mogą ważyć ponad tonę. Wielkie kryształy znane są również ze Szwajcarii, Rosji i Ukrainy. Polskie moriony nie mogą się z nimi równać rozmiarami; okazy z rejonu Strzegomia i Jawora na Dolnym Śląsku z pewnością nie ustępują im jednak urodą.
Tak duże, pięknie wykształcone kryształy pochodzą z pustek w skale granitoidowej, która wykrystalizowała przed ponad 300 milionami lat w podziemnych zbiornikach gorącego, płynnego stopu skalnego, czyli magmy. Spotykane są także w pegmatytach – bardzo grubokrystalicznej odmianie granitoidów, tworzącej żyły przecinające skały otaczające dawną, zakrzepłą komorę magmową.